Για 20η χρονιά παρουσιάζουμε τα συνοπτικά αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας του FRANCHISE SUCCESS σε συνεργασία με τους ειδικούς συμβούλους της THE FRANCHISE CO. για την πορεία του franchising στην ελληνική αγορά.
Σταδιακή ανάπτυξη, αναδιάταξη και εισαγωγή νέων ισχυρών δικτύων σηματοδοτούν το νέο τοπίο στην αγορά του franchising, επανακαθορίζοντας το σκηνικό και το ανταγωνιστικό πλαίσιο στον χώρο.
Τα αποτελέσματα της φετινής έρευνας καταγράφουν ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά αναδεικνύοντας τις ευκαιρίες, αλλά και τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν τα δίκτυα τα επόμενα χρόνια, διεκδικώντας ποιοτικούς franchisees.
Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 473 αλυσίδες που διαθέτουν 17.891 καταστήματα. Βασικό χαρακτηριστικό για άλλη μια χρονιά είναι η μείωση στο δείγμα του συνολικού αριθμού των αλυσίδων στο χώρο της Εκπαίδευσης, της Προσωπικής Φροντίδας, ενώ αύξηση συνεχίζει να παρουσιάζει η Εστίαση και η κατηγορία των Τροφίμων-Ποτών.
Και σε επίπεδο αριθμού σημείων πώλησης, τη σημαντικότερη αύξηση συνεχίζουν να έχουν οι κατηγορίες Τρόφιμα-Ποτά, Εστίαση και Υπηρεσίες. Βασικά χαρακτηριστικά που είχαν αναδειχθεί σε έρευνες των προηγούμενων ετών, παραμένουν. Ο υψηλός βαθμός θνησιμότητας των νέων δικτύων είναι μια από τις κύριες παθογένειες στον χώρο του franchising στην Ελλάδα. Η πλημμελής προετοιμασία, η ανυπαρξία κουλτούρας franchise, η απουσία υποδομών, σχεδιασμού και ανθρώπινου δυναμικού, έχουν σημαντικές επιπτώσεις στα νέα δίκτυα. Η πλήρης απουσία ενός θεσμοθετημένου πλαισίου δραστηριοποίησης στον χώρο και η ανάγκη διαφάνειας καθίστανται απαραίτητες πλέον.
Χαρακτηριστικό επίσης στοιχείο που επιβεβαιώνει τις τάσεις των προηγούμενων ετών, είναι ότι στη συνολική δεξαμενή των επιχειρήσεων που επιλέγουν το franchising ως στρατηγική ανάπτυξης, υπάρχει μια συνεχής εισροή νέων εταιρειών που κυμαίνεται από 80-100 νέα concepts ετησίως με ταυτόχρονη αποχώρηση αντίστοιχου αριθμού εταιρειών, που συμπαρασύρουν 250-300 franchise, με εξαιρετικά αρνητική επίπτωση στο θεσμό. Ποιοτικά, το χαρακτηριστικό των εταιρειών που διακόπτουν την ανάπτυξή τους με franchise, είναι κυρίως η αδυναμία προσαρμογής στον χώρο και λιγότερο ο επανακαθορισμός μιας άλλης στρατηγικής, που αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική για τις ίδιες. Στην πλειονότητά τους διακόπτουν γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που ζητούνται από έναν «ποιοτικό» franchisor.
Φυσικά, είναι προφανές ότι η αλλαγή της στρατηγικής και η αποχώρηση από τον χώρο δεν σημαίνει ότι όλα τα δίκτυα που σταματούν δεν διαθέτουν εκείνες τις προϋποθέσεις για να επιτύχουν στρατηγικούς τους στόχους. Υπάρχουν και δίκτυα που ο επανακαθορισμός της στρατηγικής τους οφείλεται π.χ. στην αλλαγή του ανταγωνιστικού πλαισίου, ή σε αλλαγές συνολικά στην αλυσίδα αξίας. Σ’ αυτή την περίπτωση, η αλλαγή στρατηγικής και επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποδοτική.